nacht van de nacht

Nacht van de nacht, een landelijk evenement waarbij zoveel mogelijk licht wordt gedoofd. Zodat de natuurlijke lichtbronnen eindelijk eens kunnen overheersen.
En dat is uiteraard een gelegenheid bij uitstek om nachtfotografie eens te beoefenen. En dat in georganiseerd verband, waar een man (en vrouw) of 20 samen, in het donker, foto's maken. Gewoon omdat ze dat leuk vinden en om van elkaar te leren. Door de begeleiders van de avond is een route van ca 45 minuten uitgezet, waarvan we hooguit 500 meter zullen lopen. Teveel tijd nodig om de foto's te maken.
Maar in het donker kun je toch geen foto's maken? Jawel hoor, er blijkt dan toch wel veel licht te zijn. En als je maar lang wacht (lange sluitertijd) dan komen er toch wel plaatjes uit. En je kunt helpen met de belichting, door met een zaklamp wat bij te schijnen. Of schrijven met licht (gebruik een zaklamp om te schrijven). Of wat denk je van de sterren?
Het instellen van de camera viel intussen mee, en we waren ook al voorbereid door een reader van Johan v/d Wielen, die dit evenement had georganiseerd. Enige dat niet in de reader, vol met tips, stond is dat het af kan koelen, kan misten en dat daardoor werkelijk alles vochtig wordt. Dat is niet het punt, maar wel dat daardoor lenzen gaan beslaan. En dan kun je geen foto maken. En alles meegenomen hebben, behalve lensdoekjes......
Een aantal uurtjes dus volop crea kunnen doen, met als leukste plaatje toch wel de volgende, zonder er iets mee te bedoelen of willen zeggen. Gewoon een bankje, in de peel, dat ik er eens wou laten uitspringen.

Feestje

Tja, en dan organiseert de manege, waar dochterlief paardrijles krijgt, een puzzelrit. Met de opbrengst voor een goed doel. En ze zoeken nog een fotograaf om de officiële foto te maken van de overhandiging van de cheque. En je loopt er intussen zolang rond met camera, dat ze je dan weten te vinden. En dan sta je de hele avond een (overigens erg goed georganiseerd en leuk) feestje te fotograferen. En kun je de nieuwe lens eens goed aan de tand voelen (zie eerder). En die doorstaat de test met vlag en wimpel. Enkele mishits zijn aan onkunde van de fotograaf te wijten, en niet aan de lens. Ook is het een goede oefening in het fotograferen met externe flitser. Hele avond lang de Metz erop gehad, en ook die doet het naar behoren. De uit voorzorg extra batterijen waren eigenlijk niet nodig. Oftewel, een avond lang m'n eigen goed bezig kunnen houden met leuke plaatjes maken.
En tegelijkertijd een leuk feestje meemaken, dus wat wil je nog meer. Fotografie heeft meerdere leuke kanten. Dit keer dus geen fotografische creatieve hoogstandjes, maar de foto waar het dus eigenlijk allemaal om begonnen was.

Nieuwe lens

Inderdaad, een nieuwe lens. De standaardlens van Canon (18-55 IS voor de kenners) heeft na 2 jaar de geest gegeven. Scherpstellen moet voortaan handmatig, en da's niet zo handig. In het analoge tijdperk ging dat overigens ook zo, maar als je eenmaal automatisch scherpstellen bent gewend, lijkt het wel of je niet anders meer kunt. Of misschien luistert het nauwer tegenwoordig, ik weet het niet precies.
Na lang zoeken, twijfelen en sparen, uiteindelijk de sigma 17-70 2.8-4.5 OS HSM (wat een afkortingen) uitverkoren en kunnen uitproberen op de Photokina in Keulen. (nee daar heb ik geen stukje over geschreven).

Die test gaf goede resultaten, en bij thuiskomst de knoop doorgehakt (je blijft toch twijfelen he) en uiteindelijk besteld bij cameraland. Afgelopen weekend de eerste plaatjes kunnen maken, en ik moet zeggen: de lens bevalt erg goed. Is snel met scherpstellen, geeft een scherp beeld, en geeft veel mooiere kleuren dan de lens die ik hiervoor had. Al met al de upgrade (hij is uiteraard wel wat duurder) zeker waard. Ik vermoed zomaar dat deze lens erg veel op mijn toestel zal zitten...
Voor de liefhebbers hieronder een 1:1 crop van een foto. (sterk uitvergroot dus) waar maar weer eens blijkt dat er scherpe plaatjes uitkomen.

Feestje

Een feestje dit keer, van de oudste. Die was jarig en gaf een 'slaapfeestje' met 6 vriendinnen. Dus veel opmaken, haar stylen, handenpakking, gezichtsmaskertjes en wat meer van dat soort. En papa mocht de hele avond foto's maken! Had die ook iets te doen.
Dus de set opgesteld in de kamer en alles en iedereen voor het doek gezet. Gekozen voor zwart (dat vind ik toch wel mooi) maar gemerkt dat met zwarte haren dit niet altijd even eenvoudig is. Ook het in de hand houden van 8 meiden op zo'n avond is iets anders als een shoot met een familie van laten we zeggen 5 personen. Die zijn veel eenvoudiger te sturen. Toch blijkt ook hier weer dat gaandeweg iedereen zijn schroom toch overboord zet en zich gewillig op de foto laat zetten. En sommigen willen dan ook wel eens wat anders proberen dan zo mooi mogelijk op de foto. Dus geen goed gelukte plaat van een van de dames, maar eentje die sterk afwijkt van wat we normaal doen. En nu ik deze zie, kan het eigenlijk nog wel veel extremer. De volgende keer dan maar.