Sporen in de sneeuw

En dan is er (eindelijk) weer eens sneeuw. Maar dan wel meteen heel erg veel, met alle ongemakken vandien. Ellenlange files, niet door te komen, heel Nederland (en Belgie) valt stil. En de meest mooie sneeuwlandschappen krijgen we te zien, buiten en op de foto. Tja, dan moet je natuurlijk zelf ook eens met een camera het veld in. Maar er is al wat sneeuw gesmolten, je bent niet meer de eerste daar, dus het plaatje dat je zoekt, dient zich maar niet aan. Maar wat zien we wel: heel veel sporen in de sneeuw. De dieren die momenteel niet in winterslaap zijn, fourageren en laten sporen na. En erg veel. En welke dan wel, dat weet ik dan ook niet precies. Zeker van konijnen (want die hebben we gezien), van vossen (die zitten daar ook) wat vogels, en de rest? geen idee. Maar je blijft je in zo'n omgeving wel afvragen, waarvan komen ze, en waar gaan ze naartoe???

Help-portrait 2010

Dat was op 3 december. En wederom een geweldige ervaring. Ik had al eens gemeld dat we dit keer op een zorginstelling voor mensen met Down-synroom de shoot zouden houden, in Eindhoven. Op vrijdag de studiosets opgebouwd, en zaterdag op tijd, met ditmaal 3 fotografen, een visagiste en een kapster in totaal 75 personen op de foto gezet. Maar erg anders dan de vorige. Sommige zijn goed te sturen, en sommige helemaal niet. En dan wordt het toch wel wat lastiger, wat het een enorme uitdaging maakt, maar waar we met z'n allen heel veel lol en voldoening aan hebben beleefd. Het was echt genieten, de hele shoot lang.
En dan merk je ook dat ten opzichte van vorig jaar, je eigenlijk veel minder problemen hebt om de foto goed te krijgen, en dat het sneller gaat. Dus zelf ook behoorlijk hebt bijgeleerd in 1 jaar. En da's toch ook altijd prettig om vast te stellen.
Intussen zijn de foto's klaar. En gaan we ze volgende week overhandigen. Tegen die tijd zal de groepsfoto er ook wel zijn, die komt uiteindelijk bij deze blog. De foto's die we die dag gemaakt hebben, zijn alleen voor de geportretteerden (en da's eigenlijk wel jammer want er zitten hele mooie platen.

En nu toegevoegd de groepsfoto met Justin, mijzelf, Kees-Jan, Maaike en Janine

Paardenshoot

En dan, op zaterdagmiddag, gaat de telefoon. Of je ook foto's kunt maken van paarden, en dan ook als ze in actie zijn. Nou is dat intussen niet de eerste keer, dus zou dat wel moeten lukken. Maar : het moet wel volgende week zaterdag klaar zijn. Nou dat is een uitdaging dus, want dat is wel wat krapjes. Reken maar na: datum prikken, foto's maken, uitzoeken, evt nabewerken, af laten drukken, retour krijgen en afleveren, dat valt niet echt mee binnen de week. Maar de uitdaging laten lopen (en iemand gedesillusioneerd achterlaten), dat kan toch ook niet. Dus spreken we af voor de zondagmiddag. Stiekum, want de eigenaar mag het pas weten als ie de foto's ziet...
De shoot zelf duurt langer dan gedacht, en dat is wel vaker zo met paarden. Paard heeft geen zin, voert beweging net niet goed uit, als het dan wel goed gaat is de fotograaf net te laat, of sluitertijd te langzaam (paarden gaan toch best wel snel) afijn veel redenen waarom het net niet de goede foto is. Maar na verloop van tijd toch voldoende materiaal om een selectie te kunnen laten maken. Snel afgewerkt (achteraf te snel, want niet nauwkeurig genoeg: dus overdoen!) en op internet gezet om keuze te laten maken. Net op tijd alles gereed om de foto's op zaterdagmiddag af te leveren, terwijl ze zateragavond perse nodig waren.
Volgende keer (ze zijn dus wel goed bevallen, ondanks alle haast) nemen we toch iets meer tijd voor het geheel. Als plaatje deze keer de beste uit de reeks, een 'black photo' waarbij alleen het hoofd goed zichtbaar is, en de rest volledig zwart is (of is gemaakt).

Weekend in Arcen

Al even rustig geweest. Op de blog dan, want intussen toch al weer veel plaatjes gemaakt. Eerst de prinsenverkiezing in Empel. Daar had ik toegezegd portretten te maken van de gehele groep, voor, tijdens en na de verkiezing. Samen met Peggy, moeder van een van de deelnemers. En dan moet je daarna de hele handel uitzoeken, nabewerken en afleveren. En heb je geen tijd om te bloggen...
Het weekend erna ga je vervolgens met de hele familie naar een huisje op een vakantiepark in Arcen. Mooi park, mooi huisje maar zonder lucifers. (waar slaat dat op: dat ga ik hier niet vertellen).
Op zaterdag vielen de mussen van het dak (want ze regenden weg), wat een enorme bui zeg van pak 'm beet 24 uur lang. Toch nog wat van Arcen kunnen zien (nee, geen Hertog Jan brouwerij) tussen de druppels door. En zondag op bedevaart (nou ja, bijna dan) naar Kevelaer. Da's een bedevaartsplaatsje net over de grens bij Arcen. Een handelaar heeft daar vele honderden jaren geleden een kapel gebouwd, alwaar wonderen zijn geschied, en dus velen op afkomen voor hun eigen wonder. Maar als je dan daar bent, in de kerk, moet je natuurlijk wel even de kaarsjes goed leggen. Wat dan een mooi moment oplevert

Help-Portrait 2010

Op 4 december is het zover. De dag voor Sinterklaas, maar daar gaat het hier niet om. Zaterdag 4 december is de dag van Help-portrait 2010. Na het waanzinnig succes van HP-2009 (zie mijn blog van vorig jaar) doen we ook dit jaar weer mee met deze wereldomvattende gebeurtenis. Voor diegenen die het vorig jaar gemist hebben: tijdens Help-Portrait maken fotografen foto's (logisch) van mensen die op dat moment een steun in de rug goed kunnen gebruiken. En dan niet alleen de foto maken, maar ook afdrukken en geven (dus gratis). En initiatief dat vorig jaar is begonnen met een oproep op het internet, en heel veel fotografen heeft geinspireerd om mee te doen. En we hebben gezien hoeveel goeds je kunt doen door het maken en afleveren van een foto. Vandaar dat we dit jaar weer meedoen. En nu de organisatie aan het neerzetten zijn. De eerste visagistes, hairstyliste, en sponsor voor de afdrukken zijn er intussen, contact met de doelgroep is gelegd, dus we zijn goed op weg om er ook dit jaar weer een onvergetelijke happening van te maken.
Meer weten : www.help-portrait.com

Meedoen? stuur een mailtje naar fotopeter@home.nl

nacht van de nacht

Nacht van de nacht, een landelijk evenement waarbij zoveel mogelijk licht wordt gedoofd. Zodat de natuurlijke lichtbronnen eindelijk eens kunnen overheersen.
En dat is uiteraard een gelegenheid bij uitstek om nachtfotografie eens te beoefenen. En dat in georganiseerd verband, waar een man (en vrouw) of 20 samen, in het donker, foto's maken. Gewoon omdat ze dat leuk vinden en om van elkaar te leren. Door de begeleiders van de avond is een route van ca 45 minuten uitgezet, waarvan we hooguit 500 meter zullen lopen. Teveel tijd nodig om de foto's te maken.
Maar in het donker kun je toch geen foto's maken? Jawel hoor, er blijkt dan toch wel veel licht te zijn. En als je maar lang wacht (lange sluitertijd) dan komen er toch wel plaatjes uit. En je kunt helpen met de belichting, door met een zaklamp wat bij te schijnen. Of schrijven met licht (gebruik een zaklamp om te schrijven). Of wat denk je van de sterren?
Het instellen van de camera viel intussen mee, en we waren ook al voorbereid door een reader van Johan v/d Wielen, die dit evenement had georganiseerd. Enige dat niet in de reader, vol met tips, stond is dat het af kan koelen, kan misten en dat daardoor werkelijk alles vochtig wordt. Dat is niet het punt, maar wel dat daardoor lenzen gaan beslaan. En dan kun je geen foto maken. En alles meegenomen hebben, behalve lensdoekjes......
Een aantal uurtjes dus volop crea kunnen doen, met als leukste plaatje toch wel de volgende, zonder er iets mee te bedoelen of willen zeggen. Gewoon een bankje, in de peel, dat ik er eens wou laten uitspringen.

Feestje

Tja, en dan organiseert de manege, waar dochterlief paardrijles krijgt, een puzzelrit. Met de opbrengst voor een goed doel. En ze zoeken nog een fotograaf om de officiële foto te maken van de overhandiging van de cheque. En je loopt er intussen zolang rond met camera, dat ze je dan weten te vinden. En dan sta je de hele avond een (overigens erg goed georganiseerd en leuk) feestje te fotograferen. En kun je de nieuwe lens eens goed aan de tand voelen (zie eerder). En die doorstaat de test met vlag en wimpel. Enkele mishits zijn aan onkunde van de fotograaf te wijten, en niet aan de lens. Ook is het een goede oefening in het fotograferen met externe flitser. Hele avond lang de Metz erop gehad, en ook die doet het naar behoren. De uit voorzorg extra batterijen waren eigenlijk niet nodig. Oftewel, een avond lang m'n eigen goed bezig kunnen houden met leuke plaatjes maken.
En tegelijkertijd een leuk feestje meemaken, dus wat wil je nog meer. Fotografie heeft meerdere leuke kanten. Dit keer dus geen fotografische creatieve hoogstandjes, maar de foto waar het dus eigenlijk allemaal om begonnen was.

Nieuwe lens

Inderdaad, een nieuwe lens. De standaardlens van Canon (18-55 IS voor de kenners) heeft na 2 jaar de geest gegeven. Scherpstellen moet voortaan handmatig, en da's niet zo handig. In het analoge tijdperk ging dat overigens ook zo, maar als je eenmaal automatisch scherpstellen bent gewend, lijkt het wel of je niet anders meer kunt. Of misschien luistert het nauwer tegenwoordig, ik weet het niet precies.
Na lang zoeken, twijfelen en sparen, uiteindelijk de sigma 17-70 2.8-4.5 OS HSM (wat een afkortingen) uitverkoren en kunnen uitproberen op de Photokina in Keulen. (nee daar heb ik geen stukje over geschreven).

Die test gaf goede resultaten, en bij thuiskomst de knoop doorgehakt (je blijft toch twijfelen he) en uiteindelijk besteld bij cameraland. Afgelopen weekend de eerste plaatjes kunnen maken, en ik moet zeggen: de lens bevalt erg goed. Is snel met scherpstellen, geeft een scherp beeld, en geeft veel mooiere kleuren dan de lens die ik hiervoor had. Al met al de upgrade (hij is uiteraard wel wat duurder) zeker waard. Ik vermoed zomaar dat deze lens erg veel op mijn toestel zal zitten...
Voor de liefhebbers hieronder een 1:1 crop van een foto. (sterk uitvergroot dus) waar maar weer eens blijkt dat er scherpe plaatjes uitkomen.

Feestje

Een feestje dit keer, van de oudste. Die was jarig en gaf een 'slaapfeestje' met 6 vriendinnen. Dus veel opmaken, haar stylen, handenpakking, gezichtsmaskertjes en wat meer van dat soort. En papa mocht de hele avond foto's maken! Had die ook iets te doen.
Dus de set opgesteld in de kamer en alles en iedereen voor het doek gezet. Gekozen voor zwart (dat vind ik toch wel mooi) maar gemerkt dat met zwarte haren dit niet altijd even eenvoudig is. Ook het in de hand houden van 8 meiden op zo'n avond is iets anders als een shoot met een familie van laten we zeggen 5 personen. Die zijn veel eenvoudiger te sturen. Toch blijkt ook hier weer dat gaandeweg iedereen zijn schroom toch overboord zet en zich gewillig op de foto laat zetten. En sommigen willen dan ook wel eens wat anders proberen dan zo mooi mogelijk op de foto. Dus geen goed gelukte plaat van een van de dames, maar eentje die sterk afwijkt van wat we normaal doen. En nu ik deze zie, kan het eigenlijk nog wel veel extremer. De volgende keer dan maar.

Rosa van Lima

Rosa van Lima is een heilige uit Peru. Maar ook een Dahliavereniging uit Vught. En die hadden afgelopen zondag een open dag. En wat is daar te bewonderen? Bloemen, veel bloemen. Niet alleen dahlia's maar ook nog heel veel andere soorten, die ik allemaal niet echt ken, maar waar wel mooie plaatjes van te maken zijn. En in de korte tijd die we hadden, grijp je dan weer razendsnel naar de macrolens. Waarom? Daar maak je toch wat andere plaatjes mee, dan met de standaardlens, en kun je je eens echt uitleven. Bewolkt weer, dus geen harde schaduwen, maar helaas dus geen blauwe luchten. De oorspronkelijke serie (bloemen tegen een blauwe lucht) kun je dus wel vergeten. Daarbij ook nog de monopod vergeten, dus fotos maken moet vanuit de hand. Vlinders zijn nog net te vlug (of ik te langzaam) en blijven niet lang genoeg zitten voor extreme closeups. Bloemen zijn veel geduldiger:

Experiment

Vandaag eens tijd voor een experiment met macro. Vorig jaar al eens mee begonnen om macrodetails van bloemen te fotograferen. Eens iets anders dan de 'gewone' fotos van bloemen en boeketten. Het weer was er goed voor en een boeket was in huis. Om precies te zijn een bos gladiolen, in wit, geel, oranje en paars. De eerste foto's zijn niet interessant, lijken teveel op gladiolen. Dus nog meer in detail, zodat de rest van de omgeving steeds meer wegvalt. En dan blijken macro's van de meeldraden en stampers mooie plaatjes op te leveren. Maar bewogen, dus op monopod. Vanwege de geringe DOF gaat dat echter niet zo goed en is de driepoot een vereiste, ondanks de toch wel goede lichtomstandigheden. Ik weet dat er fotografen zijn die het uit de hand kunnen, maar mij lukt het (nog) niet.

Licht

Zonder licht geen foto, het is essentieel. Je kunt dat licht op verschillende manieren inzetten. Natuurlijk licht, dus ben je afhankelijk van het weer. Maar dat werkt niet altijd mee. Als de zon volop schijnt, is het licht vaak te hard. Als de zon achter de wolken blijft, is het licht zachter (want het wordt meer verspreid), maar ook overal evenveel aanwezig, zodat het leggen van accenten met licht niet gaat. Nu is een en ander op te lossen door extra licht te gaan gebruiken. Opzetflitsers helpen, maar ook de grote studiolampen bewijzen daarbij hun diensten. Maar om goed uit te lichten ben je dan toch nog wel even bezig. En grotere onderwerpen wordt al heel moeilijk om die goed uitgelicht te krijgen. Maar soms, als je goed kijkt, krijg je het zo maar in de schoot geworpen. Dan is het een kwestie van snel zijn, en afdrukken. En een heel klein beetje nabewerken (merci kees-Jan!)

Vakantie in Italie

Zo, even rustig geweest, maar we zijn weer terug van vakantie. Net zoals vorig jaar, wederom in Italie, en wel op 2 plaatsen (je hebt een caravan of je hebt hem niet). In de buurt van Monteriggioni (vlakbij Siena in Toscane) en in Rome. Nou zal ik niet al te veel foto's plaatsen van de bezienswaardigheden uit die streken, die zijn er al meer dan voldoende op het net te vinden en misschien nog wel mooier dan de mijne (of juist niet). Ik zal eens kijken of er wat andere soorten plaatjes tussen zitten. Of mijn pogingen om de bliksem vast te leggen tijdens een erg lang durende onweersbui. Afijn we zien wel wat er allemaal tussenzit. Deze vakantie was meer rusten dan het maken van veel foto's. Aftrap is een foto van het uitzicht op de camping in Rome, in de avond. Iedere avond opnieuw een prachtig gezicht door de bomenrij heen. Weliswaar niet helemaal zoals ik hem graag had, maar wel een goede sfeerimpressie lijkt me zo.

Binnendieze

het is al even rustig geweest met bloggen. Is er dan niets gebeurd op fotografie gebied? Jawel, maar te veel om bij te houden op de blog. Naast wat natuurtochten (die vos blijft toch steeds maar ver weg van ons, een receptie, wat haastwerk en wederom een shoot op de manege, ook een rondvaart over de binnendieze van 's-hertogenbosch. Voor de niet-bosschenaren : de binnendieze is een riviertje dat dwars door 's-Hertogenbosch heen loopt, van oudsher al. In de middeleeuwen gebruikt als riool, en daarom na verloop van tijd in verval geraakt. Zover in verval dat de plannen om het riviertje te dempen al volledig rond waren. En dus bijna uitgevoerd. Slechts op het laatste moment hebben 2 Bosschenaren deze plannen weten tegen te houden. Waardoor een belangrijk stukje historie voor Den Bosch behouden is gebleven, en daareenboven, volledig gerestaureerd. Wat als gevolg heeft dat er nu een (schoon) riviertje door de binnenstad van Den Bosch stroomt, deels onder de huizen door, en waar je met een electrische boot overheen kunt varen, onder leiding van een gids.
De route loopt niet alleen binnen de stad, maar ook buiten de stad, langs de stadswallen op, aan de rand van het natuurgebied 'de bossche broek'. De foto is het doorkijkje van binnen naar buiten.
Voor de geinteresseerden : de route over de binnendieze is te vinden via het VVV, of stuur me een mailtje..

Vossenjacht

oals al eens gemeld (of niet, dan meld ik het nu), wonen we vlakbij de uiterwaarden van de maas. En daar ben ik dan ook regelmatig te vinden, met of zonder camera. Deze uiterwaarden worden opnieuw ingericht door natuurbehoud, zodat de flora en fauna veel variatie gaat krijgen. En dat gebeurt ook. Naast heel veel konijnen, koeien (voor de begrazing), ooievaars en ganzen, zitten er ook roofvogels en vossen. En die wil je dan wel eens gaan opzoeken om te schieten (met de camera). Tot de grote verbazing lukt dat 2 dagen achter elkaar. Maar, vossen laten zich niet zomaar zien, daar moet je even op wachten tot het wat later is. De zon is dan al weg (of bijna weg) en die heb je toch wel nodig om een fatsoenlijk plaatje te maken, tenminste, ik wel. Die foto's moeten we dus eens opnieuw gaan maken en daarvoor moeten we nog eens terug. Wat geen probleem is, want we weten de vossen intussen te zitten.
En ook een roofvogelpaar, dat maar rond bleef cirkelen en niet van wijken wilde weten. Die gaan we de komende dagen ook nog veel zien. Maar die hebben intussen al mooie plaatjes opgeleverd.

Eos-digitaal dag

Als Canon EOS bezitter kijk je regelmatig rond op het internet of er gelijkgestemden zijn in nederland. En dan stuit je op het EOS-Digitaal forum, een enthousiast gezelschap Canon bezitters, die een keer per jaar een ledendag organiseren, waar diverse workshops gevolgd kunnen worden, tegen een zeer schappelijk tarief. Daarnaast is er de hele dag wat te beleven, lopen er fotomodellen 'los' rond en is er volop gelegenheid om kennis op te doen en uit te wisselen.
Zo ook dit jaar, op 12 juni, in Fort Vechten. Een drietal workshops staan in de planning (waaronder Frank Doorhof, wat kan die man spelen met licht!), een flitsworkshop, camerareiniging en als afsluiting een roofvogelshow. Ook canon nederland is aanwezig, en aanbieders van van alles en nog wat.
Dus eens gelegenheid om die ene lens te proberen, en eens een andere camera (7D) vast te houden (da's heeeel gevaarllijk, je zou er zomaar aan kunnen wennen).
Tussen de workshops door tijd te over om de modellen op de plaat te zetten, wat te O-H'en en te genieten van het weer. Schitterend weer deze dag, hoe krijgen ze het georganiseerd. Je maakt veel plaatjes op zo'n dag, maar niet allemaal even goed. Dat is ook niet echt noodzaak, je bent er tenslotte om te leren.
Als slot, een van de betere plaatjes van die dag.

Venetie en carnaval

Zijn we daar geweest tijdens carnaval? Nee natuurlijk niet, daarvoor waren we te laat. Je kunt echter niet rondlopen zonder de carnavalsmaskers tegen te komen, in alle soorten en maten, van de souvenirstalletjes tot de 'houte-couture' winkels, met de bijbehorende prijzen. En je kijkt eens, en denkt : goh, leuk, of soms : goh, mooi. Maar dan steek je het grand canal eens over, en kom je in gesprek met de eigenaar van de allereerste maskerwinkel in Venetie. Die nog alle maskers zelf, handmatig maakt, van papier-maché. En dat is toch heel wat anders.

venetie en de gondels

En dan loop je voor het eerst in Venetie, en loop je direct aan tegen, jawel, gondels.
Vooral in het gedeelte vanaf de Rialtobrug tot aan het San Marco plein, een en al gondel. Maar die geven dan wel weer mooie plaatjes....
Maar, net zoals veel andere dingen in Venetie, nogal erg prijzig.

Venetie en de zee

En dan is het tijd om te ontspannen op vakantie, in venetie. Op een camping, die aan het strand ligt. Tijd voor zon (maar die was er niet al te veel), zee en cultuur (Venetie is een prachtige stad). En als het weer het toelaat is er ook 's avonds eens tijd om wat te experimenteren met je fototoestel. Je maakt dus de ene na de andere mooie foto in de stad, maar na wat experimenteren kun je ook van een kalme zee erg sfeervolle foto's maken. Daarom als eerste foto deze. Later volgt er meer, ook van Venetie zelf.....

Fotoreportage

En dan eens een familiereportage, op zondagmorgen. Een familie met jonge kinderen, 2,4 en 7 en die vinden het natuurlijk allemaal erg spannend. En waarom zou je dan meteen meewerken, da's helemaal niet nodig. Totdat na een intensief uurtje het ijs breekt, en dan komen de foto's vanzelf wel. En dan is het toch erg leuk, zo'n reportage. Zeker als de complete serie erg goed wordt ontvangen.

50 mm 1.8 (II)

Die lens heb ik sinds kort, en zou ik eens willen uitproberen. Echt uittesten van de scherpte, spelen met scherptediepte, afijn, de hele rimram. Vandaag tijdens rondwandeling op kasteel Heeswijk-Dinther echter toch maar gekozen voor de tele, je weet immers nooit wat je onderweg tegenkomt. En zowaar, een aantal reigernesten (die nestelen in de boomtop!). En de reigers zijn al volop aan het nestelen, zo blijkt, want ondanks de grote groep mensen op de grond blijven ze af- en aanvliegen. En dan ben je toch blij dat je de 50 mm er niet op hebt zitten, dan zie je er achteraf niet zoveel meer van.



Na de natuurwandeling blijkt er in het kasteel een oude ambachtenmarkt, waar ik me alsnog kan uitleven met de nieuwe lens: en hij bevalt prima!

De maan

Even wat minder posts, niet omdat er niets gebeurd, maar wat druk met vanalles en nog wat. En dan toch even tijd voor een maanfoto. Kan het wel zonder statief of kan het niet. Met telelens (300 mm) dan toch deze foto genomen. Stoeien met de belichting, wat oefenen en dan komt deze foto er toch wel uit. Zonder statief...

Manege

En dan krijg je de vraag : die foto van laatst, kun je die ook van mijn dochter eens maken (bij het paardrijden)? En dan sta je met je spullen weer op de manege, en dan wil de volgende ook, en die met die rose broek is mijn dochter, eh..... en voordat je het weet ben je bijna 2 uur volop foto's aan het maken, heb je de grootste lol, en is je geheugenkaartje vol, dus moet je na de laatste aanvraag wel stoppen. En gebeuren er veel leuke en spontane dingen tijdens zo'n shoot, waarbij de genegenheid tussen eigenaar en paard toch wel de kroon spant...

Uiterwaarden van de Maas

De uiterwaarden van de maas liggen letterlijk om de hoek. En daar ligt vandaag 0 natuurlijk ook sneeuw. Daar vandaag eens met Kees-Jan een tochtje gemaakt. Over niet gebaande paden, zo kom je nog eens wat tegen. Veel ganzen (waar blijft de lente dan toch?) en al een enkel konijn. En veel vlaktes met sneeuw, en met sneeuw als achtergrond komt er zo'n foto uit.

Winter 2010

De winter houdt maar aan. En ik had er nog weinig foto's van. Vandaag maar eens wat verandering in gebracht, en tijdens de paardrijles van dochterlief de tijd genomen voor wat macro's. Van sneeuw, water, ijs, of hoe je het ook wilt noemen. Kijk er naar en het lijkt op water (is het strikt genomen natuurlijk ook), of toch weer niet. Blijft mooi, erg mooi om naar te kijken.
Nog een paar op de fotostream..klik op de link aan de rechterkant

Paardjes

En dan moet dochterlief de hele vakantie op poetsles, ponypoetsles. 4 dagen op tijd op (in de vakantie) om ze op tijd in de manege te krijgen. En op zondag nog eens voor het examen. En als vader kom je dan toch wat eerder kijken (want het is stiekum wel leuk om te bekijken) en neem je af en toe je fototoestel mee. Wat dan leidt tot de vraag: kom je tijdens het examen dan ook? Ja natuurlijk, als fotograaf kom je dan, kun je het tenminste eens zien, in tegenstelling tot de ouders van de andere kinderen, die pas bij de diplomauitreiking mogen komen.
Weer geleerd dat een pony niet schrikt van flitsen! En dat het in de minder goede omstandigheden van de manege dus perse nodig is om te flitsen, wil je er nog iets fatsoenlijk op krijgen. En dat het leuk is om daar incognito rond te lopen en wat plaatjes te maken.
En o ja, dochterlief is (net als alle andere deelnemers) geslaagd.

Happy newyear