nieuwe site

En dan is ie er eindelijk. De oplettende bezoeker had de link al kunnen zien staan aan de rechterzijde. De website is er eindelijk. www.maessen.net is het uiteindelijk geworden. Veel andere URL's waren al bezet, dat krijg je als je maar blijft twijfelen. Het ontwerp heeft nogal wat voeten in de aarde gehad, want steeds maar uitgesteld. Fotograferen is tenslotte leuker.. Bouwen van de site is dan ook uitbesteed (Marc : Merci, op naar de volgende.). Nog slechts 1 knopje (mail me) aan te passen en de site is echt af. Deze keer dan ook geen foto. Op de site staan er meer dan voldoende. Kijk eens rustig, en laat eens weten wat je ervan vindt, of wat er beter kan.

communie in Empel

En daar sta je dan, op de vrije zondagochtend, om 8 uur, geheel vrijwillig, met je camera in de kerk. Om wat portretjes te maken, want het waren dit keer wel erg veel communicantjes. En als er 2 missen zijn, kun je als enige fotograaf het niet redden om van alle communicanten een portret te maken. En dan help je en neem je de tweede serie portretjes voor je rekening. En als je er dan toch bent, schiet je binnen ook wat plaatjes mee. De eerste fotograaf let immers wel op dat ie de goede momenten pakt, en zo heb je de handen en de aandacht vrij om eens goed naar andere momenten te zoeken. En die zijn er wel, als je maar geduld hebt, en goed blijft kijken.

Wat krijgen we nou?

Zit je rustig aan een lekkere lunch, ter ere van een verjaardag. zonnetje schijnt, lekker ontspannen. Roept er ineens iemand : kijk daar nou eens, een ooievaar, en redelijk dichtbij ook nog!
Dan moet je kiezen : je weet dat de fotospullen toevallig achter in de auto liggen, ga je ze halen of niet? Het bloed kruipt dan toch waar het niet gaan kan, en zo sta je dan toch weer plaatjes te maken die je eigenlijk niet gedacht had. Snel reageren, toestel goed zetten (hij stond compleet verkeerd nog van de vorige keer) en dan hopen dat de ooievaar blijft zitten. En dat doet ie dan! Even. Daarna is het mikken om hem in de vlucht te kunnen volgen. En wonder boven wonder, dat lukt ook nog eens....

Ars Longa

Ars Longa, vita brevis. Om maar eens een moeilijk citaat aan te halen (wikipedia weet het antwoord). Het is echter ook de manege waar dochterlief (en intussen ikzelf ook) aan het paardrijden zijn. En dan hoort daar zo af en toe een onderlinge dressuurwedstrijd bij (voor de jeugd dan in dit geval). En dan, tja, dan loop je er weer rond met de camera. Iemand moet het tenslotte toch doen. Maar het is wel haasten. Je wilt dochterlief bijstaan in 'spannende tijden', maar ook zoveel mogelijk van de sfeer proberen te vangen. En is dat dan moeilijk? Jawel, het is wederom binnen. Dus verg je toch wat meer van de camera en blijf je experimenteren met de instellingen (zo gaat het dan toch nog over fotografie!). En vooral het verschil tussen de inrij-bak en de wedstrijdbak is groot. De lichtomstandigheden in de wedstrijdbak zijn al verre van ideaal (in vergelijking met Indoor brabant, om maar eens een willekeurig evenement te noemen), maar in de inrijbak zijn ze erbarmelijk. Voor een fotograaf dan. En met de flits kun je ook niet alles oplossen. Wel veel, maar sommige pony's (het waren tenslotte jeugdwedstrijden) schrikken en stoppen dan met lopen... dus dat kun je ook niet lang blijven doen, in de wedstrijdbak al helemaal niet.
Toch zijn we dan al met al niet geheel ontevreden en komen met leuke plaatjes thuis. Geen meesterstukken, maar daar is het ook niet voor bedoeld. En met deze omstandigheden gaat dat ook niet goed, daarvoor gaat het te snel, en moet je proberen de sfeer en emotie vast te leggen. Als je bijvoorbeeld zien hoezeer de pony's worden gepoetst! Ruim een uur vantevoren staat de hele familie al te boenen om het paard er zo mooi mogelijk uit te laten zien, tijdens de 3 minuten in de manege.....
Maar als dat dan ook lukt is het wel een plaatje

Indoor Brabant 2011

En dan is het eindelijk zover. Dochterlief staat al geruime tijd vol ongeduld te wachten tot zondagmorgen van Indoor Brabant. Want dan gaan we (eindelijk).
We gaan voor het ponyspringen, maar uiteraard ook voor het circus eromheen.
Want buiten paarden zelf, zijn er talloze standjes waar je een en ander kunt aanschaffen, tot zelfs Gassan diamonds toe....
Maar afijn, het is natuurlijk wel een uitgelezen mogelijkheid om verder te experimenteren. Springende paarden heb ik nog geen ervaring mee, fotografisch gezien dan. En dan kun je dat hier natuurlijk goed proberen. Weliswaar is het binnen (het heet niet voor niets indoor brabant) dus minder goed verlicht, maar daar zouden we intussen toch wel aan gewend moeten zijn.
En inderdaad, de foto's zijn in het begin niet om aan te zien. Galop gaat toch weer sneller dan we dachten. Maar dat valt met sluitertijden te corrigeren. Tot een bepaalde hoogte, want het licht is en blijft beperkt en al te hoog in gevoeligheid wil ik nou ook weer niet gaan. Dus moeten we voor dit soort werk eigenlijk naar een lichtgevoeliger lens. Maar die is nogal prijzig. Dus voorlopig toch maar even niet.
Tijdens de show van de 'future guys', een paardstuntteam uit Vorstenbosch, is het al aardig onder controle



En om dan voor de springliefhebber er ook nog maar eentje bij te doen de volgende.
Nu nog een beter standpunt zoeken, want de achtergrond lijkt nergens op. Maar dat is voor de volgende keer...

eurodisney of fotograferen met hogere iso

Dit jaar niet alleen maar carnaval. We hadden wat te vieren en zijn ook 2 dagen weggeweest. Naar Eurodisney, en natuurlijk, de camera gaat mee. Alles over Eurodisney kun je op hun eigen site vinden, dus dat laat ik voor wat het is. Maar fotograferen in eurodisney, daar vertellen ze niets over. En dat kan natuurlijk ook. Dus met de camera in de aanslag het park in. En de hele dag plaatjes maken, zo was de gedachte. Maar het is nog net geen voorjaar en er staat nog niets in bloei. Dan moet je terugvallen op wat andere onderwerpen, of het binnen eens proberen, met hoge iso. Want dat kan tenslotte. Of 's avonds. Het barst er immers van de kleurtjes. Maar dan wel uit de hand, niet vanaf statief. Dus weer hogere iso.

Carnaval 2011

En dan is het carnaval. En dit jaar heb je toegezegd zo hier en daar wat plaatjes te maken. Van de prins, de optocht, het feest. Je hebt er tenslotte lol in.
En het is ook leerzaam voor jezelf... sneller reageren op de situaties, en je weet meteen wat je beter ligt en wat niet. Zo heb ik gemerkt dat optochten met niet zo liggen.. Wel de feesten daarna. Dat is veel leuker heb ik gemerkt. Meer contact met de mensen die je fotografeert. Meer respons. Tijdens de optocht is dat allemaal wat minder en moet je allerlei concessies doen. Tijdens zon feest is het allemaal wat eenvoudiger. Je kunt er beter bij, en je hebt veel meer ongedwongen momenten. Want portretjes maken tijdens een feest blijkt me dan toch beter te liggen dan het maken van een reportage van de optocht.
Uiteraard is de foto er een uit het feest in d'n As. Het blijft toch vermoeien, carnaval vieren, en waar kun je dan het beste uitrusten?

Voor de liefhebbers van alle fotos : kijk op www.slotgat.nl. Ze staan tussen de foto's van 'optocht' en 'grand gala'